Η κυκλοφορία νέων εκθέσεων και εκστρατειών αυτό το μήνα καταδεικνύει το έργο ασφάλειας που πρέπει ακόμη να γίνει καθώς οι αριθμοί των αναφερόμενων ψηφιακών εγκλημάτων συνεχίζουν να αυξάνονται, ειδικά στους τομείς της κινδύνων της διαδικτυακής αποπλάνησης και του ψηφιακού εκβιασμού. Μια έκθεση που καταρτίστηκε από την Europol,
«Η Ηλεκτρονική σεξουαλική εκμετάλλευση και η εκβίαση ως μορφή εγκληματικότητας που επηρεάζει τα παιδιά: Προοπτική επιβολής του νόμου» περιγράφει την εγκληματική συμπεριφορά και τα κίνητρα πίσω από αυτήν. Σύμφωνα με την ανάλυσή της έκθεση από το μέλος NCMEC του Εθνικού Κέντρου για τα αγνοούμενα παιδιά (INMOPE), το κύριο κίνητρο του εκβιασμού με βάση τις φωτογραφίες είναι η λήψη περισσότερων, ολοένα και πιο εκδηλωτικών φωτογραφιών (78%), σε αντίθεση με την απόκτηση χρημάτων ή αγαθών από το παιδί (7%). Απαντώντας σε αυτό το νέο φαινόμενο των καταναγκαστικών εγκλημάτων, η Europol δημιούργησε την καμπάνια #SayNO, μια σειρά βίντεο που απεικονίζουν έφηβους που βιώνουν διαδικτυακούς εκβιασμούς, με μηνύματα βοήθειας και πληροφορίες σχετικά με το πώς και πού βρίσκουν τις πληροφορίες των θυμάτων.
Η ανωνυμία στις εφαρμογές και τις πλατφόρμες που χρησιμοποιούν τα παιδιά παρέχει μια ευκαιρία σε όσους μπορεί να προσπαθήσουν να πουν ψέματα ή να παραπλανήσουν με άλλη ταυτότητα για λόγους εκμετάλλευσης – μια πρακτική που είναι κοινώς γνωστή ως διαδικτυακή εκμετάλλευση (grooming). Ένα θύμα του grooming μπορεί στη συνέχεια να εξαναγκαστεί στη λήψη σεξουαλικών φωτογραφιών ή βίντεο που τον απεικονίζουν, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για εκβιασμό, είτε για απόσπαση χρημάτων είτε για να συνεχίσουν να λαμβάνουν φωτογραφίες ή βίντεο. Φυσικά, τα παιδιά και οι νέοι είναι οι πιο έμπιστοι και ευάλωτοι σε αυτό το είδος κινδύνου.
Τα online ιστολόγια, τα φόρουμ, τα παιχνίδια, η κοινωνική δικτύωση και πολλοί άλλοι τύποι εφαρμογών παρέχουν τώρα λειτουργίες συνομιλίας και μηνυμάτων που επιτρέπουν στους χρήστες να αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους, διευκολύνοντας με αυτό τον τρόπο τους κακόβουλους χρήστες να δημιουργούν ψευδείς ταυτότητες, να μαθαίνουν για τις προτιμήσεις του παιδιού προκειμένου να το προσεγγίσουν, ή ακόμα και να παρουσιάσουν τον εαυτό τους ως μικρό παιδί. Αυτές οι μέθοδοι χρησιμοποιούνται με στόχο την απόκτηση εμπιστοσύνης που μπορεί να οδηγήσει σε απαιτήσεις για όλο και πιο εκδηλωτικές εικόνες, τον εξαναγκασμό να εκτελεί σεξουαλικές πράξεις μέσω κάμερας ή, σε άλλες περιπτώσεις, να πείσει και να προσελκύσει τους ανήλικους σε μια συνάντηση χωρίς σύνδεση.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να επαληθεύσουμε την ταυτότητα και τα κίνητρα κάθε χρήστη στο διαδίκτυο, γι’ αυτό και οι νέοι πρέπει να μάθουν να σκέφτονται προσεκτικά για το τι μοιράζονται με άλλους στο διαδίκτυο. Τα παιδιά πρέπει επίσης να ακούσουν τα ένστικτά τους και να μιλήσουν σε έναν έμπιστο άνθρωπο στη ζωή τους, όπως γονείς, δάσκαλο, αδελφό ή φροντιστή, όταν έχουν απειληθεί ή αισθάνονται ότι κάποιος ή κάτι που έχουν συναντήσει στο διαδίκτυο δεν είναι σωστό. Επειδή οι δράστες μπορούν να χρησιμοποιούν παραπλανητικές εικόνες, ονόματα, ιστότοπους και άλλες στρατηγικές για το χειρισμό ενός ευάλωτου παιδιού. Είναι σημαντικό τα παιδιά να έχουν μια έντονη αίσθηση του τι είναι φυσιολογικό και αποδεκτό στον ψηφιακό κόσμο πριν να τους επιτραπεί να χρησιμοποιούν συσκευές για τη σύνδεσή τους. Θα πρέπει επίσης να αναπτύξουν μια αίσθηση ευθύνης σε στο διαδίκτυο, μαθαίνοντας πώς να αναφέρουν οποιοδήποτε παράνομο ή καταχρηστικό περιεχόμενο που ενδέχεται να συναντήσουν. Αυτές οι πρακτικές συμβάλλουν στην οικοδόμηση της ανθεκτικότητας και της κρίσης ότι τα παιδιά πρέπει να είναι ασφαλή και σίγουρα για τον εαυτό τους, καθώς περιηγούνται στις νέες εμπειρίες του ψηφιακού κόσμου.
Η φύση του διαδικτύου ορίζει ότι τα εγκλήματα κατά των παιδιών μπορούν να συμβούν οπουδήποτε και γι’ αυτό είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ένα άγρυπνο κοινό έχει επίσης να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην καταπολέμηση ακόμη και της υποψίας σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Όποιος συναντά εικόνες ή αντιλαμβάνεται με άλλο τρόπο τις διαδικτυακές αλληλεπιδράσεις με τη συμμετοχή παιδιών που θεωρεί ότι μπορεί να είναι επικίνδυνες ή παράνομες, θα πρέπει να το αναφέρει πάντα στις αρμόδιες αρχές και να μην το αγνοεί ποτέ. Μια απλή αναφορά μπορεί να κάνει τη διαφορά στην προστασία ενός παιδιού.
Πηγή: ΒΙΚ
